De band start in 1985 als The Aces en wordt later omgedoopt in Dixie Aces. De naam Dixie Aces verwijst naar het zuiden van de U.S.A. waar de country en rock & roll-muziek zijn oorsprong vindt. Naast bovengenoemde genres behoort ook de instrumentale gitaarmuziek tot het repertoire van deze band. Vanaf 1990 komt de carrière van de Dixie Aces in een stroomversnelling. Belangrijke optredens volgen elkaar in een snel tempo op. In Ahoy Rotterdam en het Mecc te Maastricht staat de band in het voorprogramma van Fats Domino. Vervolgens wordt opgetreden met o.a. Lee Towers, Lucille Starr. In november ’93 verschijnt eindelijk de eerste (instrumentale) CD onder de titel: “Dixie Aces – Instrumental”.

Het jaar 1994 wordt het grote festivaljaar. In binnen- en buitenland wordt de band uitgenodigd voor optredens gedurende grote country- en rock & roll-festivals. In hetzelfde jaar verschijnt “Time Travellers”, de volgende instrumentale CD. In 1995 breken de “Dixie Aces” door in het Nederlands-Indische circuit. Een volgend hoogtepunt in de muzikale loopbaan volgt op 2 april 1995. Tijdens de jaarlijkse uitreiking van de Country Awards, georganiseerd door de Dutch Country Music Association en Country Gazette in samenwerking met de KRO, worden de “Dixie Aces” uitgeroepen tot meest veelbelovende act van 1994.
De instrumentale CD “Around The World In 43 Minutes” wordt in oktober/november 1995 geboren. In oktober 1996 volgt de instrumentale CD “Dynamite” met 15 tracks.

Het jaar 2001 brengt veel hoogtepunten o.a. Floralia met PamMacBeth en het Cadillac festival met Rene Shuman, de jubileumshow van NHCD in de Uithof, Den Haag, Rocking on the Werft te Kaatsheuvel, Western Experience-shows, Borderline te Leek of de festivals te Leiden, Maarssenveen of Opmeer en nog anderen. Jammer is het dat John van de Ven helaas door ziekte weer moet afhaken. Zijn vriend Ermin Spahalic uit Roermond is een zeer waardige en kundige opvolger geworden als slaggitarist. Ermin is ook nog een prima sologitarist die samen met Bert Smeets, de bestaande sologitarist het begrip sologitaar verder gaat uitbreiden. Als een absoluut unicum in Nederland gaan ze in duo-sologitaar spelen.
Inmiddels is 2002 zeer goed begonnen voor de Dixie Aces. Ze verzorgen een gala-optreden muzikaal voor de ex-internationals van de KNVB. 2002 is ook het jaar waarin weer enkele CD’s verschijnen. De nieuwste country CD Dirty Talkin’ Tequila verschijnt in het voorjaar 2002 en de nieuwste instrumentale CD Instrumental Visions volgt daarna om af te sluiten met een nieuwe live CD van de Dixie Aces in 2002.

Daarna zijn het voor de Dixie Aces heel mooie en belangrijke jaren geworden in aanloop naar het 20 jarig jubileum in 2005. Dixie Aces treden op tijdens een Galafeest van de KNVB die heel veel oud-internationals als gasten ontvangen. Ook zijn de Dixie Aces te gast op het heel mooie Whiteville Country Festival te Thorn. Een live optreden tijdens een radioshow van de Limburgse Omroep L1 is heel apart te noemen.
Dennis Berkelie is een van de uitblinkers op de Steeldays te Apeldoorn. Ook wordt de heel mooie Palazzo Trophee uitgereikt aan de Dixie Aces door Jan van’ t Kruis tijdens een geweldige show. In dat zelfde Palazzo Theater heeft ook nog een live CD-opname plaatsgevonden in de CD-serie van het Palazzo Theater.

Ook is het een opmerkelijk feit te noemen dat de Dixie Aces na in 1994 de Award voor de meest belovende band te hebben ontvangen nu bijna tien jaar later wordt genomineerd voor “Country band van het jaar 2003”. De Dixie Aces zijn trots op deze nominatie. Verder is zangeres Terry White door niemand minder dan Hans van Dam van Country Gazette omschreven als The First Lady of Dutch Country Music.

Inmiddels is 2004 het jaar dat ook de Dixie Aces in het moderne DVD tijdperk treden. Er komen drie DVD’s uit. De eerste twee zijn vocaal en de derde is instrumentaal. Ook deze vinden gretig aftrek bij de vele fans en muziekliefhebbers. De nieuwste DVD, de instrumentale “Shot of Strings” wordt uitgebracht tijdens het jubileumconcert op 2 januari 2005 t.g.v. van het 20 jarig jubileumjaar van de Dixie Aces.

De opmaak van het inlegvel en het DVD-label is rechttoe rechtaan en simpel. En dat is precies wat de band zelf ook is. Géén poespas, géén koude drukte, alleen maar spelen en mooie muziek maken, dat is het wat de jongens en het meisje van de Dixie Aces doen.
Aan de mengeling van stijlen op deze schijf is te horen dat de band eigenlijk élke stijl kan spelen. Zo lang het tenminste maar melodieus is. Maar de Dixie Aces spelen bij voorkeur de stijlen waar hun hart naar uit gaat: Country & Western, Rock & Roll en Instrumentaal. Vooral de gitaristen zijn erg sterk, zonder overigens afbreuk te doen aan de anderen.
De band heeft in elk van de drie genoemde genres een avondvullend repertoire, en voelt zich dus even goed thuis op een rock & roll-festival als een country-evenement.

Hoewel de gitaarinstrumentals Melody in F-Rock, La Comparsa, Theme From Limelight, In the Mood, en Once vele uitvoeringen kennen, en deze niet veel afwijken van de originelen klinken ze beslist niet afgezaagd maar eerder fris en nieuw. De vele verschillende glimmende Fender gitaren (en een Burns) zorgen voor een prachtig diep en authentiek gitaargeluid.
Soul Mates is een Tex Mex-achtige instrumental met accordeon.
Move It is het bekende rockende nummer van Cliff Richard en dat wordt op een beheerste maar pittige wijze gezongen door Erik Schmitz.
In Devil in Disguise wordt Elvis niet overtroffen, maar zangeres Gerry maakt er samen met de steelgitarist en de accordeonist een apart nummer van.
Gerry van Koot heeft buiten de band om haar eigen zangcarrière onder de naam Terry White, en als zodanig een aantal CD´s gemaakt.