Bron: Beat aan de Maas
Kort na de Tweede Wereldoorlog besloten vier tieners uit de Putsestraat op Zuid een bandje te beginnen. Het eerste optreden was op een feestavond van de buurtvereniging in hun straat. Het gezelschap noemde zich The Merry Boys.
Het kwartet bestond uit Kees Knulst (piano), Hans Collee (gitaar en bas), Frits Enschut (zang) en Piet Lakeman (accordeon). “De ouders van Knulst hadden een waterstokerij. Daar mochten we repeteren”, zegt Piet Lakeman. “Later konden we ook terecht in het verenigingsgebouw op het Afrikaanderplein.” De jongens waren allemaal rond de vijftien jaar. Hoe ze aan de naam voor de groep kwamen, weet Lakeman zich zestig jaar later nog steeds te herinneren: “Eén van ons zei op een gegeven moment: we zijn toch een vrolijk stel. Dus dat werd in het Engels The Merry Boys.” Na hun officiële verzorgden The Merry Boys ook de dansmuziek op het ‘bal na’, op feesten van andere buurtverenigingen. Lakeman: “Ons repertoire bestond uitsluitend uit nummers van in die tijd populaire dansmuziek: de foxtrot, Engelse wals en de tango.” Bekendheid The Merry Boys stonden altijd in smetteloos witte broeken en overhemden op de planken. “Daarbij droegen we een groene stropdas. De drie Rotterdamse kleuren”, legt hij uit. De jongens speelden later ook in andere zalen op Zuid: “Zoals Spes en De Spil aan de Dordtsestraatweg, Spes Bona aan de Enk en het Witte Dorp bij de Pleinweg”, zegt hij. In die tijd flaneerde zaterdag-, zondag- en woensdagavond honderden meisjes en jongens op de Beyerlandselaan, de Groene Hilledijk en de Dreef. “We genoten enige bekendheid, want als wij daar liepen werd er naar ons gezwaaid en hoorde je meer dan eens zeggen: dat zijn The Merry Boys”, geniet hij nog altijd na. De accordeonist schiet ook te binnen dat The Merry Boys aan de andere kant van de Maas op de podia hebben gestaan. “Ik herinner me een optreden in een zaal in de buurt van de Oudedijk en een optreden tijdens een personeelsfeest van een bedrijf. Dat was in zaal Palace.” Reünie Het bandje heeft volgens Lakeman bijna drie jaar bestaan: “We gingen uiteen doordat Kees Knulst ging verhuizen naar Vlissingen en Hans Collee besloot te emigreren naar Australië”, zegt hij. Lakeman speelde daarna nog een tijdje in een kwartet dat iedere zaterdagavond de dansmuziek verzorgde in een zaal op het Noordereiland. Vervolgens maakte hij vijftien jaar deel uit van het accordeonorkest Vieux Camarades, dat in de jaren vijftig en zestig veel optrad in onder meer De Harmonie, De Rivièrahal en de theaters Colosseum en Arena. The Merry Boys kwamen ruim twintig jaar geleden één keer bij elkaar. Bijna dertig jaar na het opheffen van de groep stond de oorspronkelijke bezetting weer op het podium. “Dat was in De Spil, toen in het Zuiderparkhotel, tijdens een reünie van de buurtvereniging van Putsestraatbewoners uit de veertiger jaren”, aldus Lakeman, die met veel genoegen terugblikt naar zijn muzikale periode. Of hij nog wel eens accordeon speelt? “In huiselijk kring wil dat wel gebeuren. Maar dat is maar zelden hoor”, zegt hij. “Dat ding heeft trouwens dringend een grote beurt nodig…”


The Merry Boys