Bron: Beat aan de Maas

De band werd opgericht in 1967 in Schiedam. De vijfmansformatie speelde vaak in bekende jeugdsociëteiten in Rotterdam en de regio. De beatband was slechts een kort leven beschoren. Na nog geen jaar op de planken te hebben gestaan, viel de groep uiteen: The Danger Sect.

De eerste lichting bestond uit Ben Bouwman (sologitaar), Aad Schenk (slaggitaar), Bauke Groeneveld (basgitaar), Rini Eijsberg (drums) en Dick Schruijer (zang). Nadat Groeneveld aan het eind van de zomer van 1967 uit de band was gestapt, kwam Albert Weterings de groep versterken. “De band speelde eerst covers van groepen als The Shadows , The Outsiders en soulzanger Wilson Pickett. Daarna kwamen ook nummers van The Rolling Stones en The Spencer Davis Group op het repertoire”, meldt Weterings. “De groep was een vaak terugkomende act in jeugdhonken. Sociëteit Levenslust in Overschie en de schipperssociëteit AMVV in één van de gebouwen van de voormalige Veemarkt in Rotterdam”, somt hij op. Bovendien werden er voor de fans fan avonden gehouden in zaal Tivoli in Schiedam. Vetkuiven Weterings weet zich nog te herinneren dat The Danger Sect werd gevraagd voor een optreden in Sarto op het Afrikaanderplein. “De geruchten dat het een bolwerk was van vetkuiven, die alleen de muziek van Elvis Presley konden waarderen, zorgden ervoor dat wij met de bibbers in de knieën afreisden naar Rotterdam-Zuid”, zegt hij. “Boven het podium hingen veel portretten van The King. Goede raad was duur. Maar één van ons kreeg een briljant idee: we vertelden bij de aankondiging van bijna ieder Stones- of Spencer Davis-nummer dat het van Elvis was. De menigte ging uit zijn dak en dat was misschien ook de reden dat wij diverse keren zijn teruggevraagd.” Eén van de hoogtepunten was volgens Weterings een optreden op Tweede Kerstdag 1967 bij de Green’s R&B Society in het Schiedamse Tivoli, georganiseerd door de toentertijd bekende organisator Martin Green. “Bij Martin traden veel internationaal en nationaal bekende beatgroepen op: John Mayal and the Bluesbreakers, waar Eric Clapton nog in speelde, The Flower Pot Men en Cuby and the Blizzards.” Verkast Ook de eerste maanden van 1968 trad The Danger Sect veel op in de regio. Naslag in oude plakboeken leerde Weterings dat de band tot het einde van het bestaan, in mei dat jaar, ongeveer veertig keer op de planken stond. “Waarbij opgetekend, dat er één dag bij was dat er drie keer verkast moest worden van de ene zaal naar de andere. Waarlijk een grote inspanning voor die tijd”, weet hij. “De groep ging tenslotte ten onder aan het succes”, zegt de bassist. “Doordat teveel met elkaar optrekken een te grote belasting werd voor de bandleden.” Het laatste optreden van The Danger Sect was op 6 mei 1968 in Sarto. Daarna gingen de muzikanten hun eigen weg. Een jaar later werd er nog een poging gedaan de band nieuw leven in te blazen, maar verder dan één optreden op vliegbasis Ypenburg én later een reünie in 1985 is het niet gekomen. Voor zover bekend is Albert Weterings de enige uit de Schiedamse formatie die nog steeds op de podia staat: als gitarist in een bigband en in een jazzkwartet.