Bron: Beat aan de Maas

De jongelui uit Zuidwijk stonden eerder op het podium dan ze hadden durven dromen. Dat kwam, doordat John Fiolet in 1963 op zijn werk opschepte en vertelde dat hij in een beatband zat. Prompt werd het gezelschap gevraagd op te treden op een personeelsfeest van zijn werkgever. Toen moest er snel een band geformeerd worden. Dat werd Jessy and his Flaming Stars.

“We zaten wel op gitaarles, maar hadden nog geen band, laat staan een repertoire en apparatuur”, aldus John Fiolet, gitarist van de groep. “Nadat we die uitnodiging kregen, hebben we snel wat oude radio’s tot versterkers omgebouwd. Dat was geen punt, want twee van ons waren elektricien. We kochten ook een goedkoop drumstel, met twee trommels.” De band was in eerste instantie een vrijwel complete familieaangelegenheid. Behalve drummer Aad Lantinga waren John en de overige groepsleden verwanten: zanger Jessy (Wim Fiolet), Cor van Berkel (sologitaar), Thea van Ringelestein (zang) en André van Ringelestein (slaggitaar). Nadat de Van Ringelesteins en Lantinga de groep hadden verlaten en Peter Broekzitter (basgitaar) en Cor den Herder (drums) waren aangetrokken, volgde het ene optreden na het andere in Rotterdam-Zuid. Tevens sleepte de band talloze prijzen in de wacht op talentenjachten. Spijkenisse Een jaar later en opnieuw in een andere samenstelling, deden de Rotterdammers mee aan het Kaagconcours van organisator Jaap van Praag. Een jaarlijkse muzikale ontmoeting tussen Nederlandse en Belgische artiesten, die dat jaar plaatsvond in het Belgische Moeskroen. Jessy and his Flaming Stars legde beslag op de tweede plaats. De beatband kreeg in die tijd ook grote zalen op Zuid zoals De Spil, De Larenkamp en zaal Van Marion in Oostvoorne moeiteloos vol. “Heel veel fans kwamen achter ons aan”, zegt John. “Wanneer we bijvoorbeeld in Hotel De Keijzer in Spijkenisse optraden, namen ze het stoomtreintje daar naartoe. Op de terugweg zetten zij de boel wel eens op stelten en kwam er politiebegeleiding aan te pas.” De groep ging één keer de studio in om een plaat op te nemen. Dat werd een E.P. met daarop twee covers van The Beatles en twee van The Rolling Stones. “Een plaatje in eigen beheer”, vertelt John. “Er zijn duizend exemplaren van verkocht.” Toen de band in 1968 ter ziele ging, werd een jaar later besloten een herstart te maken onder de naam Jessy’s New Selection. Jessy en zijn mannen traden toen veel op in café Centraal op de Beijerlandselaan. Het zomerseizoen waren ze gecontracteerd door een zaal in Deventer. Happening Na vier jaar Jessy’s New Selection was het definitief gedaan. John: “Totdat we in 1992 op Radio Rijnmond een oproep hoorden van fans, die ons graag nog een keer wilden horen spelen in zaal Van Marion.” De reünie, in 1993 in Oostvoorne, werd een happening waar achthonderd mensen op afkwamen. In 1994 en in 1995 werden die concerten nog eens dunnetjes over gedaan. Na het overlijden van zanger Jessy in 1996 werden er weliswaar nog enkele pogingen ondernomen met andere vocalisten de band bijeen te houden, maar die liepen op niets uit. John: “Maar we zijn de muziek altijd trouw gebleven. Nog wekelijks musiceren we met elkaar. We spelen dan uitsluitend instrumentale nummers.”